'Grotbiken' in Limburg

Valkenburg aan de Geul


Onlangs in Valkenburg aan de Geul met Outdoor Friends wezen grotbiken. De Sibbergroeve in Valkenburg is de enige groeve in West-Europa waar nog ouderwets mergel uit de gangenstelsels wordt gewonnen. Deze groeve is relatief jong; vanaf de 17e eeuw. De totale lengte van de gangenstelsels wordt geschat op 120 km, waarvan een groot deel is afgesloten.

 Klik op foto voor vergroting

Het grotbiken wordt verzorgd door ASP Adventure. Het navigatiesysteem wees aan dat ik er al bijna was. De omgeving was dan wel glooiend, maar het landgebruik bestond uit akkers, weiland, schamele bebouwing, verdwaalde bosjes en weggetjes. Geen mergelgroeve te bekennen, of toch wel? De verzamelplaats van het 'grotbiken' was een piep klein schuurtje, die ik door het slechte weer bijna voorbij reed. Verkopen ze daar geen bloemen dan??? Na de inschrijving en kennismaking met de rest, daalden we een wenteltrap en een mergeltrap af, totdat we 40 meter diep onder de grond zaten. Hier kregen we instructies en werden de bikes en helmen uitgedeeld. Onder leiding dwaalden we 8 km door een doolhof van gangenstelsels. Regelmatig moest je bukken of afstappen en zelfs 1x door een smalle doorgang wurmen om de tocht te volbrengen. Na 1,5 uur zagen we weer het daglicht; het was een geslaagde event.

Het grotbiken is goed te combineren met een bezoek aan Oud Valkenburg, een hike door het Gerendal, of een Grotklautertocht. De Grotklautertocht is een event met sluiproutes onder een kasteelruïne. Klettersteigen en een afdaling in een 30m diepe waterput om in verborgen gangenstelsels terecht te komen lijkt me ook wel wat!

LOP bestudeert bomen en struiken

Wassenaar

Sneeuw en regen kwamen met bakken uit de hemel en Nederland verdween onder een witte deken. Een aantal diehards van het LOP wilde toch eropuit trekken. Blad blazen had geen zin en omdat een half uurtje buiten staan al genoeg was om goed doorweekt en verkleumd te raken, besloot het LOP om haar kennis van bomen en struiken wat op te vijzelen. Gewapend met snoeischaar trokken we het bos van landgoed Duindigt in om een 20-tal takken te knippen. Vervolgens installeerden we ons  in de kantine en werden de boeken en naslagwerken met determinatietabellen tevoorschijn gehaald.

 

 

 

Klik op foto voor vergroting

 

elzenhakhout, beuk

  gewone es, hazelaar

                      Duindigt

 

 

Er werd onder andere bestudeerd welke kleur de takken en knoppen hadden, of ze behaard waren, of er doorns aan zaten en hoe de knopstand aan de twijg was. Op deze wijze konden we uiteindelijk de soorten bepalen. Het LOP werd een aantal keer in verwarring gebracht, doordat sommige takken afkomstig waren van kruisingen tussen enkele wilde soorten. Zo heeft de zachte berk zacht behaarde twijgen en de ruwe berk juist onbehaarde, ruwe twijgen als schuurpapier. Wij hadden natuurlijk weer een twijg achterover gedrukt die niet behaard was, maar ook niet ruw. Ook onze larikstak gaf veel discussie over welke het nu was.

Na de worsteling over de soortbepaling moest er worden opgezocht waar de boom- en struikensoorten voor gebruikt worden en waar ze zich thuis voelen;  moeras, droge zandgronden, voedselrijke bodems etc.

Iedereen was zo enthousiast dat de notulant moeite had met het bijbenen van de vele bevindingen.

Ondanks het weer weer een geslaagde dag en we glibberden met ons busje terug naar Leiden.

Landgoed Duivenvoorde

Voorschoten


Helaas kunnen de schaatsen nog niet worden onder gebonden, maar het is altijd heerlijk om in de winter een rondje over het landgoed te maken.

 

 

 

 

Vosjes

 

Amsterdamse Duinwaterleiding

 

 

klik op foto voor vergroting