Texel IV; Tsjirpende strandleeuweriken (Eremophila alpestris) in de Slufter

Blauwbekkend door de snijdende wind dwaalde ik door het natuurgebied de Slufter op Texel. Vlak voor me dwarrelden tientallen strandleeuweriken tussen het zeekraal, lamsoor en kweldergras, op zoek naar zaden en insekten. Hoewel de meeste vogels al in winterkleed waren, hadden sommige mannetjes nog hun typische duivelshoorntjes op hun kop. Even later vlogen de vogels al tsjirpend op. Een melodieus geluid waarmee vogelaars op grote afstand de soort al kunnen herkennen.

Klik op foto voor vergroting

Strandleeuweriken broeden op extreme locaties; in Scandinavië is ze te vinden op de toendravlaktes, in Zuidoost Europa en in het Midden Oosten broedt ze boven de boomgrens in het hoogveen en op stenig terrein en in Azië komt ze ook voor in steppengebied en in woestijnen. De strandleeuweriken uit Scandinavië overwinteren grotendeels op de kwelders en strandvlaktes langs de Noord- en Oostzee. Ook in Nederland verblijven dan honderden strandleeuweriken en met extreme winters loopt het aantal op tot een paar duizend exemplaren.

Texel III; Duikende zeekoet (Uria aalge)

Langs de waddendijk dook een zeekoet met een sprongetje onder water. Weer boven gekomen fladderde ze de waterdruppels van haar vleugels en viel vervolgens al dobberend in slaap.

Klik op foto voor vergroting

Zeekoeten kun je vooral in de herfst en wintermaanden langs de kust laag over zee zien vliegen. Zo nu en dan dobbert er ééntje op het water en menigeen vraagt zich verbaasd af wat deze 'pinguin' hier uitspookt.
Zeekoeten behoren tot de alkenfamilie en broeden in kolonies op de smalle richels van steile rotskusten in het noordelijk deel van de Atlantische en Stille Oceaan. In Europa zijn de broedkolonies vooral in IJsland, Noorwegen, Ierland en in Groot Brittannië te vinden. In de wintermaanden leven zeekoeten op open zee. Het voedsel bestaat uit visjes en kreeftachtigen.

Texel II; Bladkoninkje (Phylloscopus inornatus)

Op het kampeerterrein van de Sluftervallei verbleven dagenlang enkele bladkoninkjes.
Bladkoninkjes behoren tot de phylloscopen, ofterwijl boszangers en zijn familie van de fitis en de tjiftjaf. Toch heeft ze door haar kleuren (geel, grijsgroen en vuilwit) ook veel weg van een goudhaantje, waar ze regelmatig mee op trekt. De gele wenkbrouwstreep boven de donkere oogstreep en twee geelwitte vleugelstrepen zijn de meest opvallende visuele kenmerken. Het is echter een vogeltje wat zich niet makkelijk laat zien en is dan ook vooral door haar geroep (tsowiest) te ontdekken.

Klik op foto voor vergroting

Het broedgebied van het bladkoninkje bevindt zich in de uitgestrekte loofbossen van de Oeral tot en met het oosten van Rusland. Ook komt ze voor in China en Mongolië. Vanaf augustus verlaat ze het broedgebied om in zuidoost-Azië te overwinteren. Een deel van de populatie trekt echter in tegen gestelde richting westwaards en in september en oktober is ze dan ook wel in Europa te vinden. Ook in Nederland worden er gedurende de najaarstrek zo'n 30 tot 100 van deze vogeltjes ontdekt.

Texel I; vogels kijken

Ook deze herfst ben ik weer een aantal dagen naar Texel gegaan.
Al vroeg in de ochtend begaven we ons met de telescopen naar de vuurtoren van de Cocksdorp om vanaf het strand zangvogeltjes op doortrek te zien binnenkomen. Ook lagen er weer tientallen zeehonden op de zandbanken en enkele zwommen vlak langs het strand.
Heerlijk om weer even uit te waaien en rond te struinen op Texel.

Klik op foto voor vergroting

Dwalen door de Gelderse Vallei; Snorrenhoefpad

De Glind

Op de Grens van Utrecht en Gelderland, vlakbij Barneveld, kun je heerlijk dwalen over het 9km lange Snorrenhoefpad. De naam is afkomstig van het buurtschap Snorrenhoef. Vroeger verbleven hier veel snorders en bedelaars. De wandelroute gaat langs boerenerven, door het agrarische landschap en over landgoederen.

Klik op foto voor vergroting

Het Snorrenhoefpad is een klompenpad. Klompenpaden zijn met klompen gemarkeerde rondwandelingen die lopen door het historisch en agrarisch cultuurlandschap van Utrecht en Gelderland. De veelal onverharde paden leiden u dwars door het boerenland, over landgoederen en andere particuliere terreinen en tonen u een blik op de natuur en de geschiedenis van de omgeving.

Vogels kijken Scheveningen

Noordelijke havenhoofd & buitenhaven

Omstreeks 8.15-9.15 weer vogels gekeken op het noordelijke havenhoofd. De vrij straffe noordenwind zorgde ervoor dat de zeevogels wat dichter langs de kust vlogen. Het was zwaar bewolkt met een grote dreiging dat het zou gaan regenen.

Klik op foto voor vergroting

- Scholekster: 13, ter plaatse
- Duiker spec.: 9
- Roodkeelduiker: 1
- Eidereend: 30
- Steenloper: 5, ter plaatse
- Smient: 8
- Jan van gent: 3, adulten fouragerend
- Alk/zeekoet: 1
- Zwarte zeeëend 3
- Aalscholver 21, overvliegend en ter plaatse
- Fuut: 9, ter plaatse
- Rotgans: 2

Pisaura mirabilis; kraamwebspin of grote wolfspin

Meijendel, Wassenaar

In het hoge gras langs de bosrand zaten een paar kraamwebspinnen al zonnebadend te wachten op hun prooi. Wanneer ze een geschikt maaltje ziet, rent ze er met haar lange poten opaf.

Klik op foto voor vergoting

Mannetjes van de grote wolfspin komen niet met lege poten bij een vrouwtje aan. Ze brengen een ingesponnen prooi mee en terwijl het vrouwtje dit verorbert, probeert het mannetje te paren. Zonder geschenk wordt het mannetje opgegeten.

Macrofotografie; Microvlindertje

Meijendel, Wassenaar

Klik op foto voor vergroting

Cicade Macrosteles variatus

Meijendel, Wassenaar

In een bebost duingebied zaten tientallen piepkleine cicaden te zonnen op de bladeren van de hondsdraf. Ze vielen nauwelijks op en wanneer je in de buurt kwam, kropen ze naar de onderkant van de bladeren, of sprongen weg.

Klik op foto voor vergroting

Cicaden zijn meestal kleiner dan 1cm, leven van plantensappen en kunnen, wanneer zij in grote getale aanwezig zijn, gewassen behoorlijk beschadigen. De meeste cicaden hebben een samenlevingsverband (symbiose) met bacteriën. De bacteriën helpen het voedsel te verteren.