donderdag 12 november 2015

Stoetwegenpad; dwalen door oude gerechten (11km)


Zeist



Klik op foto’s voor vergroting




Startpunt

Op korte loopafstand van station Driebergen-Zeist, bij Pannenkoekenhuis Princenhof (Hoofdstraat 1, Driebergen) is het startpunt van het klompenpad Stoetwegenpad. Klik hier voor de kaart.


Historie

Het Stoetwegenpad doorkruist landgoederen, weilanden, hakhoutpercelen en volgt een stukje van de Kromme Rijn. Na de afdamming van de Rijn in 1122 in Wijk bij Duurstede verloor de Kromme Rijn haar functie van hoofdloop en bleef als een klein riviertje bestaan. De omgeving van het gebied werd ontgonnen. Zo ook het gebied Stoetwegen, wat onderdeel uitmaakte van het gerecht Stoetwegen. Een gerecht is een voorloper van de gemeente en was in handen van een eigenaar; een heer of vrouwe. Veelal was het afkomstig van de eerdere leenstelsels en de gebieden werden vaak aangeduid als heerlijkheden. Aan het gerecht Stoetwegen, grensde het gerecht De Breul, waar landgoed De Breul onderdeel van uitmaakte. Na 1811 werden een aantal gerechten, waaronder Stoetwegen en De Breul, definitief tot gemeente Zeist samengevoegd.


Landgoed De Breul





Direct bij de start duikt het pad het landgoed De Breul in. Haar slingerpaden en kronkelige vijverpartijen verraden de Engelse landschapsstijl die mogelijk zijn ontworpen door zowel Zocher (na 1830) als ook Springer (1913). Het dikke bladerpakket wat de herfst met zich meebrengt verdoezelt een beetje de in mijn ogen te stilistische aanleg rond de jonge aanplant van bomen en heesterborders, maar het is verder een fraai park. Boven het water dansen een aantal parende libellen die hun eieren al vliegend in het water afzetten. Ook is de boogbrug in de vorm van een romeinse aquaduct erg fraai. Waarschijnlijk afkomstig van de hand van Springer.


Tot aan de Kromme Rijn




Het pad volgt verder langs landgoed Nieuw Beeschoten, door weilanden met knotwilgen en door natte hakhoutpercelen. Op landgoed Wulpenhorst laat het ijsvogeltje van zich horen. Na een tunneltje onder het spoor door is het niet ver meer naar de Kromme Rijn

Geweizwam en stuifzwam




Kromme Rijn


Aan de wandelzijde van de Kromme Rijn zijn op verschillende plekken natuurlijke oevers aangelegd, waar moerasplanten zoals riet, beekpunge, moerasvergeet-mij-niet, watereppe en waterweegbree lekker de ruimte hebben. In het weiland duiden de paar nog zeer laat bloeiende echte koekoeksbloemen dat het potentie heeft voor schraal, bloemrijk grasland.  Vervolgens gaat het pad weer van de Rijn af om uiteindelijk via station Driebergen-Zeist weer uit te komen bij het beginpunt.