zondag 25 oktober 2015

Baanbrekerpad (10km); wandelen door historisch rivierenlandschap


klik op foto's voor vergroting



Bommelerwaard


Het Baanbrekerpad bij Ammerzoden staat beschreven als een tocht door een historisch rivierenlandschap. Dat wordt dwalen langs stroomruggen, kastelen, oude rivierbeddingen en dito dijkdoorbraken. Startpunt is bij het restaurant 't Wellse Veerhuis, Wellsedijk 29 in Well. Klik hier voor de kaart.


Slot Well

Ik besluit eerst een kijkje te nemen bij Slot Well, omdat alleen de verkorte route langs het kasteel loopt. Het is in privébezit en je kunt er een paar keer een glimp van opvangen via een aantal paden om de waterburcht heen.



Langs rabatten en kreek

Het eerste deel van de route gaat over een stukje van de geasfalteerde Wellse dijk. Dit is nog weinig interessant. Vervolgens loopt de route onderaan de dijk, door het gras, langs akkers en weiland. Hier staat op een plek bont kroonkruid fraai in bloei en ook de grote kaardebol toont haar stekelige bloeiwijze. Iets verderop scheert een ijsvogel over het water van een half verborgen kreek. Hier zie je rabatten; langwerpige, smalle ophogingen met daartussen greppels. Met de grond uit de greppels werden de rabatten opgehoogd om droge stroken te verkrijgen. Twee groene spechten vliegen luid 'lachend' op en verdwijnen tussen de grillige wilgen.
Bij het gemaal 'De Baanbreker' kijk je uit over de Afgedamde Maas. Het gemaal regelt de waterstand van het achterliggende 6000 ha land.



Kasteel Ammersoyen

Vervolgens gaat de tocht door een voor mij wat minder fraai landschap van weilanden, over autowegen, over paadjes langs en door smalle houtwallen en door het buurtschap Wordragen.
Wat een verrassing als dan ineens het schitterende middeleeuwse kasteel Ammersoyen opdoemt. Hier kun je nog niet direct naar het kasteel toe; de slotgracht doet goed haar werk om indringers buiten te houden. Een stukje verderop is de ingang. In het kasteel kun je een kopje koffie nuttigen, streekproducten kopen of meegaan met een rondleiding door de eeuwenoude kamers en zalen.



Ruïnekerk van Ammerzoden

Op steenworp afstand van het kasteel staat de ruïnekerk van Ammerzoden. De kerk kwam in de 17e eeuw in handen van de protestanten en het uitoefenen van de katholieke godsdienst werd er verboden. Er was alleen geld om een gedeelte van de kerk te onderhouden en de rest raakte in verval, waardoor de ruïne ontstond. Nog steeds worden er in het afgesloten koor van het gebouw kerkdiensten gehouden. Een rondwandeling om de ruïne is zeker de moeite waard.



Dwalen langs de Maas

Het laatste deel van de tocht gaat over een onverhard pad langs de Maas met haar fraaie vergezichten. Over een lengte van 200 meter zijn hier natuurvriendelijke oevers aangelegd, door de stenen oeververdediging weg te halen, zodat de golfslag vrij spel heeft. Het pad komt uit bij het beginpunt van het klompenpad, bij 't Wellse Veerhuis.


Waardering: ***

De route is erg afwisselend en bevat een aantal fraaie stukken. Het is zéker een aanrader. Niet toegankelijk voor kinderwagens of rolstoelen. Wandelschoenen aanbevolen.
De wandelroute is goed te combineren met een bezoek aan de oude vestingstad Woudrichem.





dinsdag 20 oktober 2015

Bospareltje steekt de kop op


Wassenaar


Onlangs stuitte ik op een landgoed in Wassenaar op een aantal fraaie Parelamanieten (Amanita rubescens). Het minder opvallende broertje van de vliegenzwam is (alleen na gekookt!) goed eetbaar. Toch is het niet verstandig om deze soort aan het kerstmenu toe te voegen, omdat in de amanietenfamilie veel soorten zitten die erg op elkaar lijken en zeer giftig zijn.
Rubescens stamt af van Ruber, wat rood betekent. Niet alleen is hoed vleeskleurig tot roodbruin met vuilwitte stippen, ook verkleuren de lamellen roodbruin bij kneuzing. De hoedrand is ongeribbeld en de manchet of ring is juist fijn geribbeld.


Parelamanieten groeien zowel in loof- als in naaldbossen op voedselarme grond. Deze amaniet is één van de eerste soorten die verschijnt na een paar fikse regenbuien na een droge periode. Iedere paddenstoel heeft een functie en de parelamaniet gaat een verbinding aan met bomen. Een deel van haar schimmeldraden omringt de boomwortels en zo wisselen ze water, suikers en mineralen aan elkaar uit. Dit samenlevingsverband tussen een schimmel en een plant wordt mycorrhiza genoemd.