Ommetje Nieuwersluis

Loenen aan de Vecht

Het Ommetje Nieuwersluis is een gemarkeerde wandelroute van 7 km langs fraaie buitenplaatsen langs de Vecht.



Startpunt: Parkeerplaats aan de Molendijk; Loenen aan de Vecht.

Extra achtergrondinformatie wat je o.a. op de route tegenkomt is hier te vinden.




De wandeling

Bij de parkeerplaats te Loenen aan de Vecht zie je de fraaie korenmolen De Hoop al op afstand liggen. Op steenworp afstand prijkt onder andere de buitenplaats Beek en Hof. Hier zie je langs de Vecht verschillende overtuinen waar volop stinzenplanten in bloei stonden. IJsvogeltjes scheerden luid piepend achter elkaar aan laag over het water. En dat midden in het dorp! De weg vervolgt zich over een oud jaagpad of trekpad, waar schepen vroeger voort werden getrokken. Diverse buitenhuizen sieren langs de Vecht, zoals het monumentale witte huis van buitenplaats Nieuwerhoek. Hier ben ik wat van de wandelroute afgeweken door onder andere een blik op buitenplaats Vreedenhoff te kunnen werpen. De route gaat verder langs onder meer fort Nieuwersluis, de Koning Willem III kazerne en buitenplaats Bijdorp. Al met al een bijzonder ommetje met een mooi zicht op de geschiedenis van een stukje Nederland.

Links: Zicht langs enkele Vechttuinen op korenmolen De Hoop
Rechts: Mooie leivorm van blauwe regen
Onder: Buitenplaats Vreedenhoff
Achtergrond: Buitenplaats Nieuwerhoek 

Blik op drie fraaie koepeltjes tijdens het ommetje:
links: Buitenplaats Oud over
Rechts: Buitenplaats Vegtlust
Onder: Buitenplaats Vreedenhoff

Enkele stinzenplanten op de buitenplaatsen:
Links: Witte vorm van vroege sterhyacint (Scilla bifolia)
Rechtsboven: Kleine sneeuwroem (Scilla sardensis)
Rechtsonder: Voorjaarshelmbloem (Corydalis solida)

Wandelen door uniek zoetwatergetijdengebied

Rhoon

(Klik: Wandelroute 15km met uitleg)

Wilgenakker in de Rhoonse Grienden

Op steenworp afstand van Rotterdam ligt een bijzonder zoetwatergetijdengebied De Rhoonse Grienden. Samen met de gebieden Klein Profijt en de Carnisse Grienden vormen ze een uniek gebied, wat oorspronkelijk is ingericht voor het winnen van wilgentenen. Honderden knotwilgjes staan op akkers met daar tussenin greppels. Er lopen door het gebied wat hoger liggende paden (laningen) met hogere knotbomen. Deze bomen moesten bij vloed het ergste vuil tegenhouden. Een aantal breder en dieper gegraven slootjes, de zwetsloten, dienden en deels nog dienen voor afvoer van de wilgentenen per boot. (Zwet = platte schuit voor afvoer griendhout en riet) De gebieden lopen nog steeds twee keer per dag onderwater.Via de greppeltjes kan het water de akkers overstromen. Als het water langzaam weer zakt, blijft er een dun laagje slik over; de voedingsstoffen voor de wilgjes.
In het gebied staan bijzondere planten zoals spindotters (bijzondere vorm van dotterbloem) en zomerklokje. Beide soorten zijn goed aangepast aan de waterstandswisselingen.

Fraai zoetwatergetijdengebied

Elk jaargetijde maakt het gebied bijzonder om te bezoeken, maar in het voorjaar, rond mei,staan de spindotters in volle bloei. Let ook op de vele plantjes die in de knotwilgen zelf zijn gaan groeien.

Diverse plantjes groeien in de knotwilgen

Vechtroute; Rondje Nieuwersluis - Breukelen

Als er iets aan het voorjaar doet denken, zijn het wel de vroegbloeiende stinzenplanten op de buitenplaatsen. Dit zijn veelal bolgewasjes die vroeger uit het buitenland werden gehaald om het landgoed te verfraaien en om de omgeving te laten zien hoe vermogend je wel niet was. (Veel bollen waren vroeger duurder dan goud.) Tijd om eens de Vechtroute; Rondje Nieuwersluis - Breukelen te lopen. De officiële route is 4,5 km lang, maar de route kan makkelijk uitgebreid worden door onder andere een aantal grote overtuinen, die bij enkele buitenplaatsen horen, te bezoeken.

Loenersloot

Voordat we aan de wandelroute begonnen, deden we landgoed Loenersloot aan. Een korte wandeling over het 18e en 19e eeuwse park voert langs diverse bruggetjes, schuilbunkers uit de 2e wereldoorlog waar nu zo'n 7 soorten vleermuizen in huizen en geeft een blik op het theekoepeltje uit omstreeks 1715 van de buitenplaats Valk en Heining.

Landgoed Loenersloot en koepel van Valk en Heining

Rupelmonde

De wandelroute begint bij het dorpje Nieuwersluis en passeert onder andere fort Nieuwersluis. Eén van de eerste buitenplaatsen langs de route is Rupelmonde; het huidige landhuis stamt uit 1768. De buitenplaats is vernoemd naar het plaatsje Rupelmonde in België. 

Buitenplaats Rupelmonde

Sterreschans

Na de Franse plunderingen in de gemeente Utrecht in 1672 werden op de grens tussen Zuid Holland en Utrecht verschillende schansen gebouwd ter verdediging. Na het wijken van het oorlogsgevaar werd er na 1688 op 1 van de schansen de buitenplaats Sterreschans gesticht. De theekoepel aan het water stamt uit omstreeks 1920. Op de buitenplaats stond de bonte krokus volop in bloei. De bijbehorende overtuin, een landschapspark, is vrij toegankelijk.

Velden vol bonte krokussen op Sterreschans

Over-Holland

Vroeger behoorde het stukje grond waar het huis op werd gebouwd tot Noord-Holland, terwijl de rest van de oeverwallen (en de buitenplaatsen) tot Utrecht behoorde. De buitenplaats Over-Holland is in 1676 opgericht en heeft een fraaie overtuin.

Massale bloei van sneeuwklokjes op Over-Holland 

Ridderhofstad Gunterstein

In het plaatsje Breukelen, aan de overkant van de Vecht, ligt landgoed Gunterstein.

Het eerste kasteel werd omstreeks 1300 gebouwd.  In 1508 veroverden Bourgondiërs het huis. In 1511 werd het kasteel door de Utrechtenaren ingenomen en gesloopt. In 1518 verrees er een nieuw kasteel en in 1539 werd Gunterstein erkend als Ridderhofstad. Na de Franse belegering staken de Fransen in 1673 Gunterstein in brand. Na aankoop van de ruïne in 1680 prijkte er echter alweer snel een nieuw kasteel; het huidige Gunterstein. Het landgoed is 115 ha groot en deels opengesteld.

3e kasteel Gunterstein

Leeuwenburg

Op weg naar huis reden we langs landgoed Leeuwenburg te Maarsen. Ook hier bloeiden krokussen massaal.

Leeuwenburg bestaat uit 2 aan elkaar gebouwde huizen

Groot sneeuwklokje langs de vecht

Tijdens een wandeltocht langs diverse buitenplaatsen aan de Vecht bij Breukelen stuitte ik op een aantal groeiplaatsen van een bijzonder sneeuwklokje; mogelijk is het het groot sneeuwklokje. In dit geval de Galanthus elwesii var. elwesii. Deze stinzenplant komt oorspronkelijk uit zuidoost-Europa (, o.a. Turkije) en werd in 1941 voor het eerst in Nederland aangetroffen op een landgoed in Wassenaar. Normaal gesproken blijft de soort na aanplant altijd keurig in pollen groeien omdat ze zich moeilijk in de natuur in ons land uitzaait. Tóch lijkt het erop dat de soort (mits het de elwesii is!) zich langs de Vecht wel uitzaait en een natuurlijker ogende groeiwijze laat zien. Het groot sneeuwklokje is meer dan 20 cm hoog. Op deze vindplaatsen haalde de soort dat niet.

Groot sneeuwklokje - Galanthus elwesii var. elwesii



Zaailingen en nauwelijks grote pollen