Koe- of melkbocht

In het veenweidegebied komen verschillende soorten bossages voor. Eén bijzondere bossage is de koe- of melkbocht. Dit is een met bomen omsloten ruimte waar het vee naartoe kon worden gedreven om te worden gemolken, om in op te sluiten zodat de mest kon worden opgevangen en ter bescherming tegen slecht weer. Een koebocht werd aangelegd tussen de weilanden in, of aan de rand van een perceel. Het bosje zelf werd meestal als hakhout onderhouden.

Klik op de foto voor vergroting

Het LOP heeft onlangs de randen van een koebocht afgezet, zodat de sloten geschoond kunnen worden. Het hout wordt gebruikt als haardhout en de takken zijn verwerkt in takkenrillen.



Wandelen door De Doort

Vlak bij het plaatsje Dieteren in Midden Limburg ligt het natuurreservaat 'De Doort'. Het terrein is 148ha groot en is eigendom van Staatsbosbeheer. Het landschap is een mengeling van bossen, akker, weiden, poeltjes en plassen. De zeldzame boomkikker is in dit gebied nog te vinden. Een mooie wandelroute van 10 km vindt u hier.

Klik op foto voor vergroting

Texel IV; Tsjirpende strandleeuweriken (Eremophila alpestris) in de Slufter

Blauwbekkend door de snijdende wind dwaalde ik door het natuurgebied de Slufter op Texel. Vlak voor me dwarrelden tientallen strandleeuweriken tussen het zeekraal, lamsoor en kweldergras, op zoek naar zaden en insekten. Hoewel de meeste vogels al in winterkleed waren, hadden sommige mannetjes nog hun typische duivelshoorntjes op hun kop. Even later vlogen de vogels al tsjirpend op. Een melodieus geluid waarmee vogelaars op grote afstand de soort al kunnen herkennen.

Klik op foto voor vergroting

Strandleeuweriken broeden op extreme locaties; in Scandinavië is ze te vinden op de toendravlaktes, in Zuidoost Europa en in het Midden Oosten broedt ze boven de boomgrens in het hoogveen en op stenig terrein en in Azië komt ze ook voor in steppengebied en in woestijnen. De strandleeuweriken uit Scandinavië overwinteren grotendeels op de kwelders en strandvlaktes langs de Noord- en Oostzee. Ook in Nederland verblijven dan honderden strandleeuweriken en met extreme winters loopt het aantal op tot een paar duizend exemplaren.

Texel III; Duikende zeekoet (Uria aalge)

Langs de waddendijk dook een zeekoet met een sprongetje onder water. Weer boven gekomen fladderde ze de waterdruppels van haar vleugels en viel vervolgens al dobberend in slaap.

Klik op foto voor vergroting

Zeekoeten kun je vooral in de herfst en wintermaanden langs de kust laag over zee zien vliegen. Zo nu en dan dobbert er ééntje op het water en menigeen vraagt zich verbaasd af wat deze 'pinguin' hier uitspookt.
Zeekoeten behoren tot de alkenfamilie en broeden in kolonies op de smalle richels van steile rotskusten in het noordelijk deel van de Atlantische en Stille Oceaan. In Europa zijn de broedkolonies vooral in IJsland, Noorwegen, Ierland en in Groot Brittannië te vinden. In de wintermaanden leven zeekoeten op open zee. Het voedsel bestaat uit visjes en kreeftachtigen.

Texel II; Bladkoninkje (Phylloscopus inornatus)

Op het kampeerterrein van de Sluftervallei verbleven dagenlang enkele bladkoninkjes.
Bladkoninkjes behoren tot de phylloscopen, ofterwijl boszangers en zijn familie van de fitis en de tjiftjaf. Toch heeft ze door haar kleuren (geel, grijsgroen en vuilwit) ook veel weg van een goudhaantje, waar ze regelmatig mee op trekt. De gele wenkbrouwstreep boven de donkere oogstreep en twee geelwitte vleugelstrepen zijn de meest opvallende visuele kenmerken. Het is echter een vogeltje wat zich niet makkelijk laat zien en is dan ook vooral door haar geroep (tsowiest) te ontdekken.

Klik op foto voor vergroting

Het broedgebied van het bladkoninkje bevindt zich in de uitgestrekte loofbossen van de Oeral tot en met het oosten van Rusland. Ook komt ze voor in China en Mongolië. Vanaf augustus verlaat ze het broedgebied om in zuidoost-Azië te overwinteren. Een deel van de populatie trekt echter in tegen gestelde richting westwaards en in september en oktober is ze dan ook wel in Europa te vinden. Ook in Nederland worden er gedurende de najaarstrek zo'n 30 tot 100 van deze vogeltjes ontdekt.

Texel I; vogels kijken

Ook deze herfst ben ik weer een aantal dagen naar Texel gegaan.
Al vroeg in de ochtend begaven we ons met de telescopen naar de vuurtoren van de Cocksdorp om vanaf het strand zangvogeltjes op doortrek te zien binnenkomen. Ook lagen er weer tientallen zeehonden op de zandbanken en enkele zwommen vlak langs het strand.
Heerlijk om weer even uit te waaien en rond te struinen op Texel.

Klik op foto voor vergroting

Dwalen door de Gelderse Vallei; Snorrenhoefpad

De Glind

Op de Grens van Utrecht en Gelderland, vlakbij Barneveld, kun je heerlijk dwalen over het 9km lange Snorrenhoefpad. De naam is afkomstig van het buurtschap Snorrenhoef. Vroeger verbleven hier veel snorders en bedelaars. De wandelroute gaat langs boerenerven, door het agrarische landschap en over landgoederen.

Klik op foto voor vergroting

Het Snorrenhoefpad is een klompenpad. Klompenpaden zijn met klompen gemarkeerde rondwandelingen die lopen door het historisch en agrarisch cultuurlandschap van Utrecht en Gelderland. De veelal onverharde paden leiden u dwars door het boerenland, over landgoederen en andere particuliere terreinen en tonen u een blik op de natuur en de geschiedenis van de omgeving.

Vogels kijken Scheveningen

Noordelijke havenhoofd & buitenhaven

Omstreeks 8.15-9.15 weer vogels gekeken op het noordelijke havenhoofd. De vrij straffe noordenwind zorgde ervoor dat de zeevogels wat dichter langs de kust vlogen. Het was zwaar bewolkt met een grote dreiging dat het zou gaan regenen.

Klik op foto voor vergroting

- Scholekster: 13, ter plaatse
- Duiker spec.: 9
- Roodkeelduiker: 1
- Eidereend: 30
- Steenloper: 5, ter plaatse
- Smient: 8
- Jan van gent: 3, adulten fouragerend
- Alk/zeekoet: 1
- Zwarte zeeëend 3
- Aalscholver 21, overvliegend en ter plaatse
- Fuut: 9, ter plaatse
- Rotgans: 2

Pisaura mirabilis; kraamwebspin of grote wolfspin

Meijendel, Wassenaar

In het hoge gras langs de bosrand zaten een paar kraamwebspinnen al zonnebadend te wachten op hun prooi. Wanneer ze een geschikt maaltje ziet, rent ze er met haar lange poten opaf.

Klik op foto voor vergoting

Mannetjes van de grote wolfspin komen niet met lege poten bij een vrouwtje aan. Ze brengen een ingesponnen prooi mee en terwijl het vrouwtje dit verorbert, probeert het mannetje te paren. Zonder geschenk wordt het mannetje opgegeten.

Macrofotografie; Microvlindertje

Meijendel, Wassenaar

Klik op foto voor vergroting

Cicade Macrosteles variatus

Meijendel, Wassenaar

In een bebost duingebied zaten tientallen piepkleine cicaden te zonnen op de bladeren van de hondsdraf. Ze vielen nauwelijks op en wanneer je in de buurt kwam, kropen ze naar de onderkant van de bladeren, of sprongen weg.

Klik op foto voor vergroting

Cicaden zijn meestal kleiner dan 1cm, leven van plantensappen en kunnen, wanneer zij in grote getale aanwezig zijn, gewassen behoorlijk beschadigen. De meeste cicaden hebben een samenlevingsverband (symbiose) met bacteriën. De bacteriën helpen het voedsel te verteren.

Vogels kijken Scheveningen

Noordelijke havenhoofd Scheveningen

Vanmorgen tussen 9.00 en 9.45 weer vogels wezen kijken op het noordelijke havenhoofd.
Het weer was zwaarbewolkt en de temperatuur onder de 18 graden.


Brandganzen: 15
Fuut: 3
Paarse strandloper: 4
Zwarte zeeëend: 4
Duikers spec.: 4
Roodkeelduiker juv.: 1
Alk/zeekoet: 2
IJseend (♀): 1

Nutteloos tijdsverdrijf: Eendagsvlieg als hangjongere

Meijendel

Ik vraag me af of deze eendagsvlieg zijn tijd niet beter kon besteden dan als hangjongere te fungeren.

Paardenbijter

Meijendel

Na een paar laatste vluchten, op jacht naar vliegende insecten, zocht deze paardenbijter (Aeshna mixta) een rustige slaapplek op een tak van een kronkelig eikje in de duinen. De zon begon onder te gaan en de temperatuur daalde. Nog even en ze zou zich nauwelijks meer kunnen bewegen van de kou.

Klik op foto voor vergroting

De paardenbijter is een kleine glazenmaker; een zwartblauwe (mannelijk) of zwart roodbruine (vrouwelijk) libel waarbij de ogen elkaar over een groot gedeelte aanraken. Deze libel is vanaf half juni tot aan november actief en jaagt vaak met soortgenoten in de nabijheid van bomen.



Raindrops

Meijendel

Daar waar de zon niet meer bij kon komen, droogden de regendruppeltjes in de spinnenwebben nauwelijks meer op.

Klik op foto voor vergroting

 

Vogels kijken Scheveningen

Noordelijke havenhoofd Scheveningen
24-10-2011 (8.45-9.45)


Na een lange tijd wat minder aandacht te hebben besteed aan het vogels kijken, deed een kort weekje Texel deze hobby weer herleven.
Vanmorgen dan ook gewapend met telescoop, verrekijker en vogelgids naar het havenhoofd van Scheveningen gegaan. Wát was het weer ijzig koud.

Tientallen steenlopertjes kwetterden er volop los en maakten ruzie om elkaars eten af te pakken. Een tiental brandganzen en honderden aalscholvers zetten hun vliegtocht zuidwaards over zee. Ook vlogen er meerdere alken/zeekoeten (op grotere afstand lastig van elkaar te onderscheiden). Een juveniele en adulte slechtvalk joegen afzonderlijk op zee achter zangvogels aan. In de lucht probeerden ze al hun prooi naar binnen te werken, maar door een grote reeks aanvallen van een groep zilvermeeuwen kozen ze ervoor om hun prooi in alle rust op de basaltblokken van het noordelijke havenhoofd achterover te slaan.

Een aantal vogelsoorten die gezien zijn:

- Aalscholvers: 350
- Brandgans: 10
- Slechtvalk: 2 (juv en adult)
- Alk/zeekoet: 14
- Middelste zaagbek: 1

Vossen

Vossen in de Amsterdamse Duinwaterleiding

Klik op foto voor vergroting



Provinciale LOP-dag op landgoed Duivenvoorde

8 september jl. hebben ongeveer 40 deelnemers en begeleiders van de LOP-ploegen van Movens (LOP Buizerd, Wendakker en Duinwerk) en Reakt (LOP Rietgors) deelgenomen aan de Provinciale LOP-dag. Dit educatieve uitje werd door Landschapsbeheer Zuid-Holland op landgoed Duivenvoorde te Voorschoten georganiseerd.

Klik op foto voor vergroting

We werden met koffie, thee en cake ontvangen in de Marotzaal van het schitterende middeleeuwse kasteel. Marleen van der Lee, regiomedewerkster van Landschapsbeheer Zuid Holland, verzorgde een presentatie over landschapselementen, ecologische verbindingszones en de bijbehorende planten en dieren. Speciale aandacht was er voor waterdiertjes en insecten, zoals libellen, omdat dit onderdeel terug zou komen in de buitenexcursie.

Tussen de middag stonden belegde broodjes en warme erwtensoep op ons te wachten in de werkschuur van het landgoed. Peter Meeuwenoord (begeleider LOP Wendakker) verzorgde samen met Dick de Vlieger (beheerder van het landgoed) de excursie door het park. Helaas moest het programma door de regenbuien iets worden aangepast. Aan de hand van elementen in het terrein werd er over de geschiedenis verteld. Zo moest men vroeger bij een brug tol betalen om door te mogen varen. Ook werd er stil gestaan bij landschapselementen als zichtassen, slingerpaadjes en kronkelende beekjes; kenmerken van de Engelse landschapsstijl. Ook de flora en fauna werden niet vergeten en gewapend met schepnetjes gingen we op zoek naar waterdiertjes en libellen. De buit bestond onder andere uit een kleine snoek, libellenlarven en een lantaarntje; een waterjuffer.

Het was een zeer geslaagde dag.

Deelnemers van een Landschaps Onderhoud Project werken dagelijks in weer en wind op bijzondere locaties zoals op landgoederen en in natuurgebieden. Hier helpen ze mee met het onderhoud en herstel van het Nederlandse landschap en dragen zij bij aan een betere leefomgeving voor planten en dieren.

(Met dank aan een aantal foto’s van Landschapsbeheer)

Herstel eeuwenoude heideveldje

Op Landgoed Rust en Vreugd is een tijdje geleden één van de laatste stukjes heide van Wassenaar in vlammen opgegaan. Het LOP werd ingeschakeld om te proberen het heideveldje weer in ere te herstellen. Als eerste werden de afgebrande heidestruiken met de hand verwijderd. Vervolgens is de bosmaaier en een freesmachine ingezet om de bovenste grondlaag (toplaag) los te maken, zodat deze voedselrijke laag met schoppen verwijderd kon worden. Als laatste hebben we zoveel mogelijk restanten graswortels uitgetrokken, om de heide de kans te geven. Nu maar hopen dat de heide zich weer wil herstellen.

klik op foto voor vergroting

Zo’n 5000 jaar geleden was het westen van Nederland één grote waddenzee. Vanaf die tijd ontstonden ter hoogte van Wassenaar en Voorschoten zandruggen; de oude duinen ofwel strandwallen. Al snel vestigden zich op deze hogere delen jagers en boeren. Er werd ruimte gecreëerd voor kleinschalige veeteelt en akkerbouw. De akkers werden bemest met plaggen die in de buurt waren gestoken. De afgeplagde percelen werden hierdoor telkens voedselarmer, waardoor er heide op ontwikkelde. Landgoed Rust en Vreugd is pas zo’n 150 jaar geleden aangelegd. Het restje heideveld wat afgeplagd is, is dan ook waarschijnlijk een stukje cultuurlandschap van ver vóór de aanleg van het landgoed.