Zondag 8 september stond er bij OutdoorFriends twee avontuurlijke tochten in de mergelgroeven van Limburg op het
programma; grotbiken en grotklauteren. Beide werden georganiseerd door ASP
Adventure.
Grotbiken
Vlak bij het plaatsje Sibbe stond een minuscuul klein huisje
waar we ons moesten aanmelden voor het grotbiken. Via een smalle wenteltrap bereikten we 40
meter lager de gangenstelsels van de Sibbergroeve. Op deze diepte is de
temperatuur constant zo’n 12 graden Celsius en hoewel de luchtvochtigheid zeer
hoog was, onttrekt de groeve water uit alles wat er zich in bevindt, dus ook
uit ons. We werden opgewacht door een medewerker, die ons instructie gaf en de
tocht zou leiden. Na het uitdelen en het afstellen van de fietsen en helmen
begon onze tocht door een wirwar van gangenstelsels. De begeleider reed voorop
en riep de naam ‘Glenn’, de laatste persoon van de groep. In een wave moesten
wij de naam doorroepen en wanneer Glenn zijn naam had gehoord, werd er van zijn
kant uit ‘compleet’ terug geroepen. De grote hoeveelheid bochten, de smalle en
lage doorgangen en de groepsgrootte zorgden er echter voor dat we al snel geen
reactie meer ontvingen. Het begon ons te dagen dat we de groep kwijt waren en
dat we ons ergens in het 140km lange gangenstelsel bevonden, maar geen idee
waar. We kwamen bij een T-splitsing aan; welke kant was de groep opgegaan? Of
waren ze soms al eerder afgeslagen? We volgden de van te voren uitgelegde
instructie op door te wachten totdat we werden teruggevonden. Niet lang daarna
kwam de begeleider aangereden. We bleken een behoorlijk stuk te zijn
afgedwaald. Ja dát kun wel je aan ons overlaten. Na het passeren van een zeer
smalle doorgang, de ‘brievenbus’, werden we weer verenigd met de groep en we
vervolgden onze weg door de duistere gangenstelsels. De begeleider wees ons op
een grote haaientand die in het krijtsteen bevond. (Mergelgroeve is de
verkeerde benaming; de groeven bestaan niet uit mergel maar krijtsteen.) Na zo’n
1,5 uur zat de grottenbike erop, klommen we de wenteltrap omhoog en zagen we met
samengeknepen ogen de eerste zonnestralen. Het was een geslaagd avontuur.
Grotklauteren
Na een korte break bij de uitgang van de Sibbergroeve bleken
we ons te moesten haasten naar de volgende activiteit; het grotklauteren. Het
grotklauteren was in de Fluweelengrot en hoewel deze op steenworp afstand van de
Sibbergroeve ligt, besloten we om met de auto te gaan om nog op tijd te komen.
De Fluweelengrot is een doolhof aangangenstelsels onder de
kasteelruïne van Valkenburg en is rond de 11e eeuw of 12e
eeuw ontstaan door mergelwinning (uhh krijtsteenwinning). In 1937 herontdekte
men pas de geheime vluchtgangen vanuit de kasteelruïne naar de Fluweelengrot.
Deze vluchtgangen werden mogelijk gebruikt om in tijden van belegering van het
kasteel het complex te ontvluchten en de vijand in de rug aan te vallen. Ook kon
men zo ongezien het kasteel bevoorraden. Het parcours van het grotklauteren
maakt gebruik van deze verborgen gangenstelsels.
Bij de ingang werden de klimgordels aangetrokken en kregen
we instructie. Na het volgen van een touw door de gangenstelsels kwamen we in een
ruimte waar onze eerste uitdaging bevond: Klettersteigen; eenvoudig klimmen
waarbij je je met twee karabijnhaken zekert . Gebruikmakend van smalle randen,
trappen, kabels, buizen en een wiebelende touwbrug klommen we als gekko’s langs
de muren. Na het parcours volbracht te hebben, wurmden we ons door smalle
gangetjes en via ladders door nauwe passages naar de ruïne van Valkenburg: we
hadden het kasteel overmeesterd. Het uitzicht was overweldigend, maar onze
laatste uitdaging stond al op ons te wachten. We begaven ons naar een oude
waterput, waar we al abseilend de duistere diepte in gingen. Zo’n 30 meter
lager voelden we weer grond onder onze voeten. Via de eeuwenoude vluchtgangen
bereikten we weer de ‘normale’ gangenstelsels van de groeve en niet veel later
stonden we weer oog in oog met de buitenwereld; We hadden de geheime gangenstelsels
van kasteel Valkenburg met trots bedwongen en ook dít was weer een geslaagde
event
We vleiden ons neer op een gezellig terrasje en
brainstormden wat over nieuwe avonturen met OutdoorFriends, want dit smaakte
naar meer…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten